Achtergrond
Er beweegt heel wat op Europese niveau rond e-invoicing en e-reporting.
Het initiële plan om de VAT gap dicht te rijden, was het controversiële plan om de btw-vrijstelling voor IC leveringen, die in de praktijk zeer fraudegevoelig blijkt, te vervangen door een btw-belaste behandeling. De bedoeling hierbij was om de btw-heffing op deze transacties via een centrale btw-registratie (one stop shop) te laten lopen.
Maar dit dossier lijkt zo goed als begraven. De lidstaten blijken elkaar niet voldoende te vertrouwen. En de cijfers geven hun geen ongelijk. Op basis van het meest recente onderzoek vertoont de VAT gap, een cijfer dat ook gebruikt wordt om de efficiëntie van btw-inning te meten, enorme verschillen doorheen de Lidstaten. Roemenië blijkt de kampioen te zijn met 34,9 % misgelopen btw-inkomsten, gevolgd door Griekenland (25,8 %) en Litouwen (23,5 %). De kleinste VAT gap werd opgetekend in Kroatië (1,0 %), Zweden (1,4 %) en Cyprus (2,7 %).
De meeste EU lidstaten hebben dan maar op eigen initiatief beslist om over te gaan tot systemen van e-invoicing of e-rapportering, of zijn van plan deze binnenkort te implementeren. Een constante in het Europese verhaal is evenwel dat elk EU-lidstaat het anders aanpakt. De variaties in de regels zorgen voor administratieve problemen voor bedrijven en maakt het bedrijven moelijker en kostelijker om te voldoen aan de tsunami van nieuwe regels.
EU voorstel
De EU Commissie zal, in een poging om meer harmonisatie te bekomen, op 7 december met een voorstel komen in het kader van haar “VAT in the Digital Age”-initiatief.
Op basis van recente publieke presentaties van de EU commissie verwachten we dat de volgende zaken onderdeel zullen zijn van het voorstel:
• Digitale rapportageverplichtingen voor intra-EU B2B transacties, zonder drempels of vrijstellingen. Dit zal gebeuren op basis van (bijna) real-time rapportage door zowel de leverancier als de klant aan een centrale databank. Deze rapportage zou worden gefaciliteerd door elektronische facturering.
• De huidige intracommunautaire opgave komt te vervallen.
• De lidstaten hoeven voortaan niet langer een afwijking aan te vragen om verplichte B2B e-facturatie in te voeren
• De lidstaten krijgen tevens de mogelijkheid om ook voor binnenlandse leveringen een verplichte digitale transactionele rapportering in te voeren. Er wordt voor de Lidstaten dus in een optionele invoering voorzien, met de mogelijkheid dat de e-reporting in de toekomst ook op EU-niveau verplicht wordt gemaakt.
• De bestaande digitale rapportage systemen in de verschillende landen zullen op korte termijn moeten zorgen voor interoperabiliteit met het nieuwe EU-systeem, met de bedoeling op middellange termijn te convergeren naar het EU-model.
• De EU-norm voor elektronische facturering (EN16931) zal voortaan worden gebruikt voor digitale rapportering.
• De formele definitie van een e-factuur in de EU-btw-richtlijn zal veranderen. De definitie van een elektronische factuur zal worden afgestemd op de definitie die wordt gebruikt bij openbare aanbestedingen (d.w.z. gestructureerde communicatie), en de eis dat de klant moet accepteren dat elektronische facturering wordt ingevoerd, wordt geschrapt.
Zoals gezegd moeten de details over het EU-voorstel nog formeel worden bevestigd.
Tot slot zijn er in België ook zeer concrete plannen om verplichte e-facturering in te voeren voor business-to-business (B2B) transacties. Een dergelijke implementatie kan alleen maar mits goedkeuring van de EU. Naar aanleiding van de Europese feedback worden de initiële e-facturatie plannen bijgestuurd en naar verwachting uitgebreid met de invoering van een verplichte transactionele rapportering. Wordt dus binnenkort ongetwijfeld ook vervolgd.
